Met zomerse temperaturen gaat menig Fries op zoek naar een beetje verkoeling. Ook wij! Op een zonovergoten dag stapten we in de auto om ijsboerderij Margje 24 te bezoeken. Een ijsboerderij die is ontstaan uit liefde voor het boerenleven: “In eerste instantie ontstond de ijsboerderij, omdat mijn vrouw Deborah een ander doel zocht. Maar de ijsboerderij is niet alleen daarom in het leven geroepen. We willen de kloof tussen de boerderij en de consument verkleinen.” Het verhaal van Sander en Deborah leest u op pagina 80 en verder.
Verfrissing vind je ook op de Wadden- eilanden. In de zomer is het heerlijk toeven op een van deze eilanden boven Fryslân. Zo ook op Terschelling! Wij nemen u in deze editie mee naar Skylge en laten u zien wat dit veelzijdige eiland te bieden heeft.
Op Terschelling kunt u heerlijk wandelen, maar ook in de rest van onze provincie zijn vele prachtige wandelpaden te vinden. Onze journalist en cartoonist Henk Akker doet in deze editie uitgebreid verslag van zijn driedaagse wandeling over de historische wandelroute ‘Het Kloosterpad.’
Leest u mee vanaf pagina 26?
Van de redactie
“Het is raar dat Friezen de Wetterhoun zo weinig waarderen. Er zijn wereldwijd nog maar 900 tot 1000 Wetterhounen waarvan, in verhouding, weinig in Fryslân leven. En een Wetterhoun is toch bûn oan de Fryske groun?! Het is in feite cultureel erfgoed. Net als Friese paarden. Ook bij It Fryske hynder is succesvol outcross toegepast.” Aan het woord is Limmie van der Woude. Fries om utens en fokster van Jits. Zij zet zich als lid van de Fokadviescommissie van de NVSW (Nederlandse Vereniging voor Stabij- en Wetterhoun) al jaren in voor het behoud van de Wetterhoun.
In het late voorjaar verandert natuurgebied De Warkumerwaard van It Fryske Gea in een bont kleurenpallet. De felle paarse stippen die tussen het riet aan de waterkant opduiken, geven de binnenwaard de aanblik van een immens schilderij van Monet. Een bezoek meer dan waard, aldus onze journalist Fokko Bosker. 
Wie aan de rand van Nijeholtpade bij het bord 'theetuin open' het eeuwenoude zandpad inslaat, wandelt zo een sprookjesboek binnen. Aan het einde van het pad staat het witte huisje van Hans en Grietje, met prachtige groene luiken voor de ramen en een rood pannendek. Net als in het sprookje word je hier als gast getrakteerd op de heerlijkste lekkernijen. Met als enige verschil dat je daarna weer vrij bent om te gaan. "Maar er zijn gasten die nooit meer weg willen", lachen Jacques en Tjitske Stallmann. 
Soms heb je toch echt het idee dat de complete mensheid inmiddels aardig op tilt is geslagen. We moeten rennen, springen, vliegen, vallen, opstaan en weer doorgaan. Herman van der Veen had dat al goed gezien in 1979. Zo nu en dan het is tijd om de stekker er even helemaal uit te trekken. Tijd voor bezinning, tijd voor een wandeling over het Kloosterpad. 
"Je hoeft maar op Instagram te kijken en je wordt bedolven onder de “fit girls” (meestal net iets ouder dan 20 jaar, dus logisch dat ze fit zijn) die het hebben over “macro’s tellen”, ofwel het tellen van calorieën. Alsof elke calorie vergelijkbaar zou zijn. Alsof 500 calorieën van broccoli dezelfde impact op je lichaam en gewicht zouden hebben als 500 calorieën van een zak patat of gummibeertjes. Onzin natuurlijk." Onze columnist Annemarie Postma vertelt in haar nieuwste column meer over calorieën! 
Inmiddels is de lucht geklaard en mogen de praalwagens blijven rijden in Noardeast-Fryslân. Wij gingen op bezoek bij Aant Jelle Soepboer die graag ziet dat de versierde wagens als cultureel erfgoed worden bestempeld. 
Wij gingen op bezoek bij verhalenverteller Hilly Harms (1938) uit Jistrum. Op de lagere Jan vna Nassauschool in Huizum zoog Hilly de verhalen die de hoofdmeester vertelde op als een spons. Toen wist ze nog niet dat ze later zelf ook een groot verhalenverteller zou worden! 
Tot honderd jaar geleden waren er op elke boerderij wel enkele varkens die vetgemest werden. Ook de kleine ‘spultsjes’ in de Wâlden hadden minimaal een varken om vet te mesten. Zo had men vlees voor eigen consumptie. Vaak werd het varken op de eigen boerderij geslacht, met name in de ‘slachtmaand’ november. Voor het onderbrengen van de varkens werden speciale hokken gebouwd. Er zijn maar enkele van deze hokken overgebleven. Daarom in dit artikel aandacht voor de ‘bargehokken’: de laatste getuigen van een fenomeen dat door de ontwikkelingen in de landbouw verdwenen is.